فتوگرامتری یا تصویرسنجی دانش و فناوری استخراج اطلاعات مربوط به زمین و محیط پیرامون آن از تصاویرگرفته‌شده یا حسگرهای دیگر از طریق اندازه‌گیری و پردازش و تحلیل و نمایش آن‌ها است. به عبارتی دیگر تصویرسنجی فرایند اندازه‌گیری مختصات هندسی اجسام از روی عکسهای هوایی است و عبارتست از هنر، دانش و فن تهیه اطلاعات درست عوارض از طریق اندازه‌گیری، ثبت و تفسیر بر روی عکس یا سایر مدارکی که در بر دارنده اثری از انرژی الکترومغناطیس بازتابیده شده باشد.عکس مهم‌ترین منبع اطلاعاتی در این علم می‌باشد و اصول کار در فتوگرامتری بر روی عکس‌های هوایی است.عموماً تصویرسنجی را به دو شاخه تصویرسنجی متریک و تصویرسنجی تفسیری تقسیم‌بندی می‌کنند.

تصویرسنجی متریک

در تصویرسنجی متریک، اندازه‌گیری‌های کمی مطرح است، یعنی با استفاده از اندازه‌گیری‌های دقیق نقاط از طریق عکس می‌توان فواصل، حجم، ارتفاع و شکل زمین را تعیین کرد، که رایج ترین کاربردهای این شاخه از تصویرسنجی تهیه نقشه‌های مسطحاتی و توپوگرافی از روی عکسهاست.

تصویرسنجی تفسیری

تصویرسنجی تفسیری خود به دو شاخه تفسیر عکس و سنجش از دور تقسیم می‌شود. در قسمت تفسیر عکس بیشتر مطالعات کیفی بر روی عکس انجام می‌گیرد، به‌عنوان مثال وضعیت پوشش گیاهی یک منطقه یا میزان پراکندگی جمعیت یک شهر را از طریق عکس مورد مطالعه و تحقیق قرار می‌دهند.

عکس‌های هوایی در دو رشته علمی فتوگرامتری( به معنی کلی تهیه نقشه از عکس‌های هوایی) و دیگری تفسیر (به معنی شناسایی و تشخیص عوارض و اشیاء از روی تصویر) به کار می‌روند که بتدریج و با پیشرفتهای فناوری، این دو رشته توسعه یافته و در نتیجه، کاربرد و ابزار دو گروه هر یک در تخصص‌های جداگانه‌ قرار گرفته و بتدریج نیز بر کاربرد آنها اضافه خواهد شد.